moeders en minnaars

Thursday, April 14, 2005

Donderdag 14 april 2005

Van mijn eerste vriendje kreeg ik oorbellen, van mijn tweede platjes. Ik moet er aan denken omdat ik net heb lopen luizenpluizen in de kleuterklas. Ik ben, zoals dat heet, luizenmoeder. Krabt een ieder bij het woord luis zich acuut op het achterhoofd, ik moet altijd even de rits van mijn spijkerbroek heen en weer schuren. Niet dat ik nooit hoofdluis heb gehad maar er is zoiets als baas boven baas.
De hoofdluis heeft nog geen duidelijke voorkeur voor geslacht ontwikkeld, bleek weer vandaag maar ik vermoed dat de schaamluis zo langzamerhand wel een uitgesproken voorliefde voor de man zal hebben. In al die skibanen of volledig ontboste wouden die zo in de mode zijn, is het slecht eieren verstoppen.
Het terugkeren van de schaamharen veroorzaakt overigens meer jeuk dan het beestje zelf, kan ik je vertellen. En dat is waarschijnlijk ook de reden waarom deze coupe immer populair blijft. Met als gevolg dat nummer een op de lijst van cosmetische ingrepen tegenwoordig de schaamlipcorrectie is. Er valt nu eenmaal niets meer te verstoppen en lubberende lippen zijn esthetisch niet zo verantwoord, dus massaal met zijn allen onder het mes. En als je dan toch onder narcose bent, pomp gelijk even die tieten op. Resultaat: strakgespannen waterballonnen en kinderkutjes. Ik begrijp die voorkeur van de schaamluis wel.
Platjes was overigens niet het enige dat ik van hem kreeg. In zijn geval gold: oefening baart kunst en door hem kreeg ik plezier in seks. Als alle minnaars in mijn leven waren geweest als mijn eerste vriendje dan was ik nu wel uitgeneukt, want weinig lol aan te beleven. Wat dat betreft gun ik alle vrouwen tenminste een keer in hun leven zo’n man.
Memmen of mierentietjes, kaal of tot ver voorbij de liezen, het maakte hem allemaal niets uit. Een vrouw is een vrouw is een vrouw en daar kun je van genieten, hoe het ook zij. Dat hij jou uiteindelijk ook zal belazeren met je zus, dat moet je dan maar voor lief nemen. Haar gun je tenslotte ook zo’n man. En het beestje blijft in de familie.
Mooiste moment van de dag: Als ik de heuvel opfiets naar school dringt het voorjaar mijn neus binnen. Eenmaal weer thuis neem ik gelijk even mijn rozen onder handen, die nog nauwelijks luis blijken te bevatten. Ze zullen mooi bloeien dit jaar, ik voel het.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home