Zondag 3 juli 2005

Het was weer kleine prinsendag. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat was de dag doorspekt met dingen die me aan hem deden denken. Het lijkt wel of hij patent heeft op de zondag. Alsof er in de nacht van zaterdag op zondag een opening in mijn energieveld ontstaat voor de kleine prins om in te gaan zitten. Zoals de geboorte van een kind een opening in de aura van de moeder slaat en deze weer gedicht wordt zodra zij het kind in haar armen neemt. Zo word ik wakker met een gemis dat in de loop van de dag gevuld wordt met herinneringen, vragen, wensen en liefde. Niet specifiek voor hem, voor dit gevoel. Deze melancholie of droefgeestigheid. Zal wel weer dat samenkomen van emoties zijn. Kennelijk heb ik dat nodig.
Mooiste moment van de dag: Met een vriendin, haar kinderen en mijn jongens vanmiddag een heel ‘druk’ programma afgewerkt. Wat er eigenlijk alleen op neer kwam dat wij ons heerlijke lummelen, verplaatsten van Utrecht naar Amersfoort en weer terug.