Donderdag 7 juli 2005

Mensen halen graag hun gelijk. Ze denken dat dat ze gelukkig maakt. Het tegendeel is waar. Over het algemeen maakt gelijk hebben geenszins gelukkiger. Het is waarschijnlijk de grootste illusie die een mens kan hebben.
Mijn oudste jongen, in bezit van vier grote mensentanden en vier nieuwe in de wisselstand, begeeft zich op het hellend vlak van het geloof en vroeg zich ineens af, of de tandenfee wel echt bestond. Door hem de vraag te stellen: ‘Wat denk je zelf,’ viel aan zijn ogen af te lezen dat wij het geloof nog moesten laten bestaan en wij sloten het compromis dat ik wellicht de tandenfee ben. Zo zij dus wel bestaat.
Toen moest Sinterklaas er natuurlijk ook aan geloven. Het is al weer eindeloos lang geleden dat de beste man in het land was en het duurt nog eindeloos voordat hij weer komt. Voor mijn oudste jongen dan, die inmiddels ook klok kan kijken en regelmatig, om minuten te overbruggen, vijf, tien of vijftien keer tot zestig telt. Voor mijn jongste jongen, die nog geen hinder van tijd heeft, maakt dat niets uit. Vol overtuigingskracht en met vuur in zijn ogen deelde hij zijn broer mee: ‘Hij bestaat!’
En zo hij doet. Zo lang een mens gelooft, is het waar. Zo lang mijn jongens vertrouwen, zal ik dat niet beschamen. Het is die behoefte aan gelijk hebben die er op een dag voor zal zorgen dat mijn oudste jongen verdrietig inziet dat ik Sinterklaas ben.
Nu is dat niet het ergste geloof om vanaf te vallen maar zo gaat het eigenlijk altijd. Iets duurt lang, te lang, je begint te twijfelen, bedenkt dat het niet zo is, of juist wel zo, maar net afhankelijk van de kwestie, en rust niet eerder voordat je gelijk hebt gekregen. Maar wat schiet je over het algemeen er mee op? Dat je schoen leeg blijft.
Vanochtend werd ik wakker en dacht: Hoe lang moet ik nog alleen blijven? Hoe lang kan ik nog geloven dat ware liefde bestaat als ik haar niet in de ogen kijk? En zou ik tegen haar opbotsen, zou ik dan zo genieten van mijn gelijk, dat ik voorbij ga aan het geluk dat zij te bieden heeft?
Mooiste moment van de dag: Voor de radiator staan twee schoenen. Er is gezongen en al. Ik weet zeker dat een verdwaalde Zwarte Piet er een kattebelletje in zal doen. Zij die vertrouwen, hebben geen gelijk nodig om gelukkig te zijn. En gelijk hebben ze.