Dinsdag 19 april 2005
De metroman waar iedereen tegenwoordig zo de mond van vol heeft, lijdt liever dan dat hij neukt, ben ik tot de ontdekking gekomen.
Kijk, ik mag mij ook graag opmaken en zeker als je verdrietig bent, is het belangrijk er goed uit te blijven zien, maar als je vervolgens de rest van je lichaam gaat verwaarlozen, dat is niet slim.
Op zich kan je het die mannen niet kwalijk nemen. Wij vrouwen wilden tenslotte dat ze gevoelig werden, aandacht gingen besteden aan hun uiterlijk en kleding en als het even kon, vier dagen gingen werken om ook een dagje thuis te zitten met de kleine. Maar nu is het einde zoek.
Dronk een man vroeger nadat hij was verlaten een fles whisky leeg en neukte zo goed en zo kwaad als dat nog ging een ander wijf, nee, heden ten dage brengt hij een maskertje aan en last een seksvrije pauze in van rustig drie maanden, zo niet zes en in het extreemste geval dat ik ben tegengekomen, een héél jaar.
Dit allen waren geen lelijke en hoe kan het ook anders goedverzorgde exemplaren, dus er was echt sprake van vrije keuze. Dat weet ik zeker want bij twee van de drie was ik bereid de helpende hand te bieden om het leed te verzachten en het kan natuurlijk aan mij hebben gelegen dat ze vriendelijk bedankten maar bij een van die twee was het zéker geen rol pepermunt die ik in zijn broek voelde zitten.
God bewaar me dat mijn jongens ook zulke metromietjes worden. Ik weet wel dat als ik ze dingen toeroep zoals daarnet: ‘mannen die hun afspraak niet nakomen zijn losers,’ met opgeheven wijsvinger bovendien, dat ik niet goed bezig ben.
Maar ik mag toch hopen dat ze niet veranderen in die types die ook zwanger en uitgerekend zijn. En als de baby er eenmaal is, in zo’n blije draagzaklul.
Zou het soms een oplossing zijn als de dienstplicht weer werd ingevoerd?
Mooiste moment van de dag: Nadat mijn jongste jongen met roze gestifte lippen eerst liefdevol mijn oude pop van vroeger een kopje thee heeft zitten voeren, kennelijk nog helemaal vol van het halfbroertje, krijgt zij er nu toch duchtig van langs met een bamboestokje. Er is nog hoop dat ze ergens in het midden uitkomen.
Kijk, ik mag mij ook graag opmaken en zeker als je verdrietig bent, is het belangrijk er goed uit te blijven zien, maar als je vervolgens de rest van je lichaam gaat verwaarlozen, dat is niet slim.
Op zich kan je het die mannen niet kwalijk nemen. Wij vrouwen wilden tenslotte dat ze gevoelig werden, aandacht gingen besteden aan hun uiterlijk en kleding en als het even kon, vier dagen gingen werken om ook een dagje thuis te zitten met de kleine. Maar nu is het einde zoek.
Dronk een man vroeger nadat hij was verlaten een fles whisky leeg en neukte zo goed en zo kwaad als dat nog ging een ander wijf, nee, heden ten dage brengt hij een maskertje aan en last een seksvrije pauze in van rustig drie maanden, zo niet zes en in het extreemste geval dat ik ben tegengekomen, een héél jaar.
Dit allen waren geen lelijke en hoe kan het ook anders goedverzorgde exemplaren, dus er was echt sprake van vrije keuze. Dat weet ik zeker want bij twee van de drie was ik bereid de helpende hand te bieden om het leed te verzachten en het kan natuurlijk aan mij hebben gelegen dat ze vriendelijk bedankten maar bij een van die twee was het zéker geen rol pepermunt die ik in zijn broek voelde zitten.
God bewaar me dat mijn jongens ook zulke metromietjes worden. Ik weet wel dat als ik ze dingen toeroep zoals daarnet: ‘mannen die hun afspraak niet nakomen zijn losers,’ met opgeheven wijsvinger bovendien, dat ik niet goed bezig ben.
Maar ik mag toch hopen dat ze niet veranderen in die types die ook zwanger en uitgerekend zijn. En als de baby er eenmaal is, in zo’n blije draagzaklul.
Zou het soms een oplossing zijn als de dienstplicht weer werd ingevoerd?
Mooiste moment van de dag: Nadat mijn jongste jongen met roze gestifte lippen eerst liefdevol mijn oude pop van vroeger een kopje thee heeft zitten voeren, kennelijk nog helemaal vol van het halfbroertje, krijgt zij er nu toch duchtig van langs met een bamboestokje. Er is nog hoop dat ze ergens in het midden uitkomen.
1 Comments:
At 8:00 AM,
Anonymous said…
Ik ben ook zo'n man die rustig een jaar niet neukt als ie gekwest. Maar ik denk altijd dat dit juist goed is om de spiraal te doorbreken: je kan wel rustig doorneuken en anderen kwetsen, maar die gaan dan ook weer neuken om het verdriet te vergeten. Zo neukt iedereen maar om ergens overheen te komen. Terwijl ik wil neuken om de liefde. Als die nog bestaat.
Post a Comment
<< Home