Vrijdag 15 juli 2005

Er wordt veel stuk gemaakt wat nergens voor nodig is, er wordt veel in stand gehouden wat helemaal niet bestaat.
Als je ‘bedrogen’ bent door je partner en je hebt daar een probleem mee, zouden - om tot een oplossing te komen - de drie volgende vragen gesteld kunnen worden:
1) Houd jij nog van je partner?
2) Houdt hij of zij nog van jou?
3) Geloof je zijn of haar antwoord?
Indien alle vragen met een ja beantwoordt worden, is er niets aan de hand. Wellicht is het even gek of lastig, meer niet. Jullie behoren tot de dapperen der aarde, bovendien tot de gelukkigste mensen, daar jullie de ware betekenis van liefde kennen.
Geeft de eerste vraag een nee, dan hoeven de overige twee niet gesteld te worden. Die doen er niet meer toe. Wat echter wel belangrijk is, bij een nee dien jij je eigen verantwoordelijkheid te nemen. Je hield namelijk al niet meer van je partner voordat hij of zij was vreemdgegaan. Liefde is groots en oprecht, dat is niet van de ene op de andere dag over. Vertrouwen kan een nekslag krijgen, echte liefde niet. Je kunt je partner het dan ook niet kwalijk nemen, dat hij of zij in een liefdeloze relatie uiteindelijk het surrogaat van de fysieke liefde heeft opgezocht.
Geven de eerste twee een nee, dan is er ook niks aan de hand. Wees blij dat je van elkaar af kan. De niet-liefde is wederzijds. Of je ziet elkaar nooit meer en in het geval van kinderen moet je waarschijnlijk tot een probleemloze omgangsregeling kunnen komen. Zo niet, dan liegt één van de twee.
Maar wat als de eerste vraag een ja geeft, de tweede een ja, maar de derde een nee? Ook in dit geval, dien jij je eigen verantwoordelijkheid te nemen.
Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet: eigen schuld, dikke bult. Er is een groot maar lastig te onderscheiden verschil tussen eigen verantwoordelijkheid en eigen schuld. Wat ik zeg, is dat jij vanaf den beginne waarschijnlijk al niet gelooft hebt, dat hij of zij van je houdt. Zoiets was niet mogelijk. Dit is een geval van te weinig zelfwaardering. Als jij jezelf al niet waardeert, waarom zou een ander dat dan doen? Bovendien is het frustrerend voor je partner een relatie te hebben, waarin continu getwijfeld wordt aan zijn of haar integriteit. (Als je dan toch al niet geloofd wordt, dan zorg je er vanzelf wel voor dat er een reden komt voor al die zinloze discussies die jullie al jaren met elkaar voeren.)
Het kan natuurlijk zo zijn, in de ja, ja, nee, optie, dat hij of zij liegt omdat hij of zij je niet nog meer wil kwetsen. In dat geval is er nog een vraag om te stellen: Hoe lang wil jij jezelf nog kwetsen? Zeker in deze, dienen kinderen buiten beschouwing te blijven.
Dan blijven er nog de ja, nee, ja optie over en de ja, nee, nee optie. Het eerste geval is jammer en pijnlijk, het vat van de liefde is eenzijdig leeggelopen. Dat kan, dat gebeurt. Je gaat een kutperiode tegemoet. Aan de andere kant, als je liefde voor hem of haar werkelijk groots en oprecht is, dan moet het niet zo heel moeilijk zijn om hem of haar dat gelukkige leven te gunnen dat hij of zij zichzelf wenst. Bovendien mag je erop vertrouwen dat de onvoorwaardelijke liefde die jij voor je aanstaande ex voelt een helende kracht heeft waar je U tegen zegt. Je zult niet lang verdrietig zijn, mits je liefde werkelijk onvoorwaardelijk is.
Goed, de laatste mogelijkheid, de ja, nee, nee optie. Jij houdt nog van hem of haar, hij of zij houdt niet meer van jou en jij gelooft dat niet. Of hij of zij nu liegt of de waarheid spreekt, maak niet de fout op je gelijk te gaan zitten wachten. Je zult er niet gelukkiger van worden omdat jij je respect zult verliezen voor je partner op het moment dat jij gelijk krijgt. Bovendien is het niet aan jou, om een ander zijn ei leggen.
Er wordt veel stuk gemaakt wat nergens voor nodig is, er wordt veel in stand gehouden wat helemaal niet bestaat.
Mooiste moment van de dag: Een half uurtje met mijn jongens aan de telefoon gezeten. Kinderen weten de ware betekenis van liefde. Hun houden van is groots, oprecht en onvoorwaardelijk. Zij verdienen het, dat zolang er nog liefde - welke vorm dan ook - in het vat zit, hun ouders tot de bodem gaan. Het vat van de liefde laat zich net zo gemakkelijk weer vullen als dat het aan het leeglopen was. Zij mogen echter nooit opgezadeld worden met de last van ouders die bij elkaar blijven omwille van de kinderen. Als jij wilt dat je kinderen gelukkig worden, kan je maar het beste zorgen dat jijzelf gelukkig bent. Goed voorbeeld doet namelijk goed volgen. En slecht voorbeeld…
P.s. Je hoeft niet persé bedrogen te worden om deze vragen te stellen. En ook zij die bedriegen, mogen deze vragen stellen. Het werkt namelijk twee kanten uit. Een relatie hebben met iemand die niet van je houdt en het dan maar ergens anders gaan halen, is ook niet de grootst mogelijke vorm van zelfrespect. Bij iemand blijven die je integriteit in twijfel trekt, is net zo goed een kwestie van te weinig waardering voor het zelf.