Maandag 18 juli 2005

Het is, dat ik inmiddels ook redelijk gehaaid ben geworden in het onderscheiden van tekens en testen van het Universum anders zou ik er nog wat van gaan denken. Want wie kwam ik namelijk gisteren tegen op de Parade? Jawel, alweer die barman, van wie ik nu wél weer weet dat ik met hem heb staan zoenen.
Mooiste moment van de dag: Ondanks de delirium veroorzakende hoeveelheden rosé kan ik mij alles nog herinneren. Het Hoefijzer Werpen was trouwens werkelijk waar weer gigantisch spannend vanwege de extra te winnen bonus. Omdat de heren van Catacloppe wel zagen dat het voor mij echt niet te doen was, haalden zij het te winnen boek tussen de oren van het paard vandaan en verstopten het in de buik. Zodat ik het niet hoefde te weten, omdat ik het niet kon zien, wat er nog meer op het spel stond, naast een paar punten waar je fantastische prijzen voor kunt krijgen, zoals daar zijn blokfluiten (75 punten) en paardenkussens (1000 punten) en een gratis kans met een paar - door het paard schoongepiste - hoefijzers. Maar ik wist het wel, en het feit dat het onzichtbaar was geworden, maakte het alleen maar begerenswaardiger. En zoals altijd, wanneer ik iets héél graag wil, kreeg ik het niet daar ik vanwege de ondragelijke spanning, de hoefijzers ternauwernood in de bak wist te krijgen maar de noodzakelijke ringerrr, bleef ver buiten mijn bereik. Het mooie van dit verlies is toch, dat wie geen geluk heeft in het spel… jawel. Hoefijzers brengen hoe het ook zij, sowieso geluk. Brachten zij het niet gisteren of vandaag, dan wel volgende week. Wat in het vat zit, zit in het vat.