Dinsdag 9 augustus 2005

Maar zo kan ik ook wel eens verbaasd zijn over hoe ik de eerste op de lijst ben van familie om de belastingteruggaaf mee te delen. Of hoe het overduidelijk is dat de nog goede koelkast, die na de verbouwing niet meer in de keuken past, naar mij gaat. Of hoe ik door vriendinnen getrakteerd wordt op avondjes uit: ‘omdat ik de oppas al moet betalen, of gewoon, omdat ik aangenaam gezelschap ben.’
Ik haal daar niet mijn neus voor op. Voel mij niet te trots dat te accepteren. Zo is het nu eenmaal even. Ik zeg dankbaar ‘dank je wel’ en tel mijn zegeningen. Dat zijn er veel. Zeer veel.
Mooiste moment van de dag: Ik had vandaag een mooiweerboeking, dat wil zeggen dat de klus alleen doorgaat bij mooi weer. Zonder pardon stapte mijn zus in haar auto, op haar vrije vakantiedag, om bij mij te wachten op het beslissende telefoontje. De fotoshoot is verschoven naar morgen. Dus blijft zij een nachtje slapen, om op nog een vrije vakantiedag, op mijn jongens te passen. Die overigens speciaal voor haar, blij als ook zij met de komst van hun tante waren, vanochtend de T-shirts hadden aangetrokken die ze van haar hadden gekregen.