Zondag 14 augustus 2005

Ik miste vandaag mijn ex-doordeweekse dinsdagse minnaar even, wat mede kwam doordat de laatste keer dat wij elkaar gezien hebben zo aangenaam was. Een speciaal voor mij gekookte maaltijd in combinatie met en goed glas wijn, een zeer fijne massage en een cadeautje op de koop toe. Maar tegelijkertijd dacht ik: wat prettig dat het van het begin tot het einde aangenaam is geweest. Veel relaties of affaires eindigen zo rot. Zo onnodig rot. Waarom moet je na een relatie van acht jaar eerst twee jaar op iemands integriteit lopen inhakken voordat je weer enigszins normaal kunt doen? Waarschijnlijk om je eigen daad te verantwoorden aan jezelf maar jammer is het wel. Of ben je na een kortstondige affaire zo onbeschoft dat uit je nulreactie kennelijk moet blijken dat het wat jou betreft is afgelopen. Vermoedelijk omdat je zelf ook niet goed snapt waarom. Maar je zadelt de ander zo wel op met een hoop bagger om doorheen te ploegen voordat deze weer uitkomt bij de goede momenten. Je kunt toch ook gewoon dank je wel zeggen.
Mooiste moment van de dag: Vanmiddag lekker met mijn jongens spelletjes zitten doen. Wat het poezenkaartspelletje betreft ben ik nog wel een duchtige partij voor ze, maar ze memorieën mij er lachend uit. Die hoofden zijn nog zo schoon. Daar zit nog zo weinig overtollige informatie in.