Donderdag 6 oktober 2005

De laatste dag, de laatste versie. Gegoochel met de feiten, deel 7.
Het begin van de dagboekversie van een waargebeurde liefdesgeschiedenis.

Zondag 10 april 2005

Nou ja zeg, dat is echt weer typisch iets voor mij; word ik na twee en een half jaar eindelijk weer eens zomaar uit gevraagd, en met zomaar bedoel ik zonder dat ik zelf enige moeite heb hoeven verrichten zoals bijvoorbeeld klusjesmannen mijn slaapkamer in te lokken omdat ik een voorzetwandje wilde laten plaatsen - en dan had ik hem gelijk waar ik hem hebben wilde, dan wel op subtiele wijze e-mailadressen achterhalen om vervolgens desbetreffende man lastig te vallen met allerhande liedteksten waarvan ik hoopte dat hij ze op muziek ging zetten (hoewel dat eigenlijk bijzaak en excuus was, ik lustigde hem gewoon) of toch op zijn minst in dronken of ieder geval aangeschoten staat mijn 06-nummer aan barmannen op te dringen, want die waren (vroeger, bleek achteraf) zo makkelijk, sms-t hij af!
De lul.
Niet dat ik de hots voor hem had. En hoe ik ook mijn best gedaan heb de afgelopen twee weken er in mijn hoofd iets opwindends van te maken, echt spannend wilde het maar niet worden. Maar als je eerst voorstelt om drie dagen Antwerpen te doen, alhoewel je zelf ook wel inziet dat dat wellicht wat heftig is voor een eerste date, en dan als de dag eenmaal is aangebroken waarop die gaat plaatsvinden het volgende sms-je eruit knalt (en ik citeer nu): ‘Nu nog lekker aan het stappen in A’dam (tijdstip van versturen 4.44 uur) maar voel me erg verkouden worden… evt. afspreken later deze week ?? X,C.,’ dan spoor je niet helemaal.
Is het nu de bedoeling dat ik ‘ja leuk’ antwoord? Mijn pas aangeschafte supersonische mobiele telefoon kan veel meer dan ik wil en aankan maar in dit geval mis ik toch iets. Waarom zit er bij de icoontjes niet een opgestoken middelvinger?
Ik kan natuurlijk een foto, met mijn – jawel – telefoon maken, van mijn eigen hand en die terug sms-en maar dat is me teveel moeite. Ik had er al aangedacht om eergisteren mijn benen te ontharen, drie dagen daarvoor de bikinilijn (die haren groeien nu eenmaal wat minder snel maar dat wil nogal eens wat rode bloederige puntjes opleveren, dus daar moet je écht van tevoren aandenken, oksels kunnen het allerlaatst), om mijn spijkerbroek te wassen zodat die lekker strak zou zitten vanavond en ik heb zelfs lopen overwegen de pil maar gewoon een keertje door te slikken zodat de geplande eerste date niet samen zou vallen mijn beginnende menstruatie.
Is dat wellicht een aardig antwoord: geeft niet hoor C., nu nog lekker een kater van gisteravond maar voel dat ik erg ongesteld ga worden… duurt meestal maar een dag of vijf bij mij, sms 2, dus dat brengt ons op, even rekenen, op komende zaterdag, maar dan zijn helaas mijn kinderen gewoon het weekend bij mij, nou ja, wellicht in de tulpvakantie?
Weinig sexy.
Ik laat het maar gewoon voor wat het is en antwoord niet, zoals ik al schreef, ik had toch niet de hots voor hem. De feitelijke reden van al dat ontharen etc. was dat ik dacht; weet je wat jij moet doen: je moet een andere vent neuken, dan kom je vanzelf wel over die kleine prins heen. En deze C. wekte de indruk dat hij wel zin had. Tja, tweeling van sterrenbeeld, ik had het kunnen weten.
Mooiste moment van de dag: Terwijl ik voor mijn raam sta, zie ik een moedereend met acht fluorescerend gele en vier bruine pulletjes achter zich aan zwemmen. En ik wenste voor even dat mijn jongens nu al thuis waren, mama gaat toch nergens heen vanavond…