Vrijdag 2 september 2005

Eigenlijk had ik vandaag een goed gesprek met Maria willen hebben, ja, u weet wel, de moeder van, maar ik dacht: Straks denken mensen nog dat ik godsdienstwaanzinnig ben, dus toen besloot ik een goed gesprek met Robbie Williams te hebben, ja, u weet wel, ‘the one - volgens eigen zeggen - who put the Brit in celebrity,’ de natte droom van menig vrouw. En nee, dit was nu eens geen denkbeeldig gesprek. Hij zat echt bij mij op de bank.
‘Zullen we neuken?’ Vroeg Robbie.
‘Nee,’ zei ik.
‘Waarom niet, houd je niet van seks?’
‘Jawel.’
‘Ben je ongesteld?’
‘Nee.’
‘Heb je dan soms hoofdpijn?’
‘Jezus Mina, Robbie, hoeveel cliché’s kan jij op een vrouw loslaten?’
‘En jij op een man.’
‘Sorry.’
‘Zal ik jou eens vertellen waarom zo’n mooie vrouw als jij bent, en alleenstaande moeder bovendien, niet aan een man kan komen?’
‘Nou, Robbie, vertel jij mij dat eens, ik ben benieuwd wat jij aan de lijst van redenen hebt toe te voegen.’
‘Jij, die altijd zo graag voelt wat ze denkt, jij bent je eigen vooroordeel geworden, schatje.’
‘Zou je denken?’
‘Weet ik veel, joh, je denkt toch niet dat ik überhaupt een seconde na denk over dit soort zaken.’
‘Ja, als ik eerlijk ben, gezien de teksten van je liedjes, denk ik dat wel. Waarom zou ik je anders uitgenodigd hebben?’
‘Om te neuken natuurlijk.’
Mooiste moment van de dag: Mijn oudste jongen deelde mij vanmiddag mede dat hij nooit autocoureur wil worden. Dat was een pak van mijn hart. Hij wordt zanger, rockzanger wel te verstaan en geheimagent. Nou ja, als hij maar geen voetballer wordt, ze schoppen hem misschien half dood, maar liever dat nog dan een bord voor zijn kop… Poeh, hoe in de war kan een mens zijn als je Boudewijn de Groot opzet en Robbie Williams terzijde laat liggen?