moeders en minnaars

Saturday, September 24, 2005

Zaterdag 24 september 2005

Tien momenten die, wat er voor of er na ook gebeurde, ik voor geen goud van de wereld had willen missen:

10. 16 februari 1968, 08.15 uur en 16 februari 2004, mijn zesendertigste verjaardag. Om één of andere reden kon het toen voor een keer wel. Met mijn vader en moeder, mijn zus en mijn jongens om mijn keukentafel. We pasten er nauwelijks aan, we aten peen en ui maar we waren voor het eerst sinds jaren weer samen, allemaal alleen en alleen met elkaar. Het was fijn. Het klopte. Alleen dat was en is mijn familie.
9. 23 januari 2005, ergens in de avond, na de ochtendzoenerij zei de barman tegen mij: ‘Maar ik vind jou dus echt heel erg leuk.’ Het was een belangrijk moment van besef - over wat ik had meegemaakt - omdat het zo onwezenlijk leek dat iemand mij gewoon heel erg leuk kon vinden en dat ook nog eens tegen mij zei.
8. 27 december 2004. De Hellinger-test met de kleine prins op mijn bank.
7. Alle momenten doorgebracht met de piloot en het bevrijdende telefoongesprek met hem op 28 augustus 2002.
6. De nauwelijks voelbare kus op mijn lippen van de klusjesman, begin februari 2004, na het vernemen van het overlijden van een wederzijdse bekende. Het was een symbolisch moment over hoe wij elkaar alleen maar konden vinden in verdriet.
5. De eerste kus tot en met het laatste biertje, zomer 2005, met mijn toen doordeweekse dinsdagse minnaar. Hoewel het om seks ging, heb ik van niemand zoveel over liefde geleerd als van hem.
4. 25 november 1998, 20.05 uur.
3. En de uren daarvoor, doorgebracht met de toen bijna vader van mijn oudste jongen. Voor het laatst met zijn tweeën. Hij week niet van mijn zijde, drukte op mijn stuit, wreef over mijn rug om de weeën te verzachten en bladerde in paniek in ‘Veilig bevallen’ op zoek naar het stukje over persweeën. Mijn oudste jongen is in liefde gemaakt en in liefde ontvangen.
2. 19 september 2000, 10.32 uur.
1. En de uren daarna, doorgebracht met z’n verse vieren in het grote bed. De oudste jongen en de o zo nieuwe jongste jongen sliepen, de vader van mijn jongens keek mij aan: ‘Ik ben weer zo verliefd op je,’ zei hij. Ik zag in zijn ogen dat hij het meende. Mijn jongste jongen is in liefde gemaakt en in liefde ontvangen.

Mooiste moment van de dag: Nu.

3 Comments:

  • At 2:58 AM, Anonymous Anonymous said…

    Het is zo'n gek verschijnsel dat je samen de mooiste kinderen maakt en met zoveel liefde ter wereld brengt en dat toch
    ( niet zo heel lang daarna ) opeens elkaar niet meer kan vinden. Verdrietig maar zo herkenbaar...
    Reina

     
  • At 8:15 AM, Blogger Gonda said…

    Dat je (nog) niets over je blind date hebt geschreven, betekent dat dat het tegenviel, óf dat het zo geweldig was dat je het niet wilde delen met je lezers?
    Ik hoop voor je het laatste....;-)

     
  • At 1:35 PM, Anonymous Anonymous said…

    Mooi hoor!En ja,ook wel een beetje verdrietig...

     

Post a Comment

<< Home